اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش استرس ادراک شده سالمندان مبتلا به درد مزمن

یکی از بیمارهای مزمن همراه با سالمندی درد مزمن است. این نوع درد سبب ایجاد استرس در سالمندان می شود. پژوهشگران به دنبال درمان این استرس با روش های غیر دارویی هستند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی رویکرد درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بصورت گروهی بر کاهش استرس ادراک شده سالمندان مبتلا به درد مزمن بود. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه سالمندان مبتلا به درد مزمن شهر مشهد در سال 1396 تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 24 نفر بود که با استفاده از نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. به منظور سنجش استرس ادراک شده از مقیاس استرس ادراک شده کوهن و جهت اندازه گیری درد مزمن از پرسشنامه دردهای مزمن ملزاک و مک گیل استفاده شد. گروه آزمایش تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفت و گروه کنترل، هیچ گونه مداخله درمانی دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد نمرات استرس ادراک شده گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش (05/0P<) یافته است. بنابراین درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش استرس ادراک شده موثر بوده است. یافته های این پژوهش ضرورت استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را برای کاهش استرس ادراک شده سالمندان خاطر نشان می سازد، بنابراین پیشنهاد می شود در ارائه خدمات روان شناختی برای سالمندان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده گردد.