نقش سرمایه های روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختی در پیش بینی احساس تنهایی سالمندان

افزایش سن، کاهش ادراک کارآمدی اجتماعی در اثر بازنشستگی و دور شدن فرزندان باعث می شود تا سالمندان احساس تنهایی کنند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه های روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختیدر پیش بینی احساس تنهایی سالمندان صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل سالمندان شهر اصفهان در سال 1397 بود. نمونه این پژوهش شامل تعداد 253 سالمند بود که به شیوه دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه احساس تنهایی راسل، پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختیدنیس و وندروال، و پرسشنامه سرمایه های روان شناختی لوتانز و اولیو بود. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان صورت گرفت. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین سرمایه های روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختیبا احساس تنهایی سالمندان وجود دارد (001/0>P). علاوه بر این نتایج نشان داد که سرمایه های روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختیتوانایی پیش بینی معنادار احساس تنهایی سالمندان را دارند؛ در حالی که تفاوت معناداری در توان پیش بینی متغیرهای پیش بین (سرمایه های روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختی) وجود نداشت (05/0<P). با توجه به نقش معنادار سرمایه های روان شناختی و انعطاف پذیری روان شناختیدر پیش بینی معنادار احساس تنهایی سالمندان، لازم است جهت کاهش احساس تنهایی، بسته آموزشی سرمایه های روان شناختی و روش های بهبود انعطاف پذیری روان شناختی برای سالمندان تهیه و از آن استفاده نمود تا بدین وسیله شاهد کاهش احساس تنهایی سالمندان بود.