تاثیر تجویز خوراکی لاکتوفرین، بتا گلوکان و سیاه دانه بر شاخص های رشد و پارامترهای خونی و ایمنی در ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)

به منظور مقایسه محرک های ایمنی گیاهی و شیمیایی، تاثیر تجویز خوراکی لاکتوفرین، بتاگلوکان و سیاه دانه بر شاخص های رشد، پارامترهای خونی و ایمنی در کپورمعمولی مورد مطالعه قرار گرفت. 300 قطعه بچه ماهی 0/02±3 گرمبه مدت 60 روز با غذای شاهد (بدون محرک ایمنی) و تیمارهای غذایی حاوی 20 میلی گرم لاکتوفرین، 10 میلی گرم بتاگلوکان و 50 میلی گرم پودر سیاه دانه در کیلوگرم غذا تغذیه شدند. براساس نتایج، بیش ترین افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب چاقی در تیمار گلوکان به دست آمد. میزان بازماندگی در تمام تیمارها بیش تر از 80  درصد و بدون اختلاف معنی دار بین تیمارها بود (0/05>P). همه تیمارهای حاوی محرک ایمنی اختلاف معنی داری را از نظر ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار شاهد نشان دادند (0/05>P). کم ترین ضریب تبدیل غذایی و بیش ترین نسبت کارایی پروتئین در تیمار گلوکان حاصل شد (0/05>P). بیش ترین تعداد گلبول های قرمز و سفید و بالاترین میزان هموگلوبین و هماتوکریت در تیمار گلوکان و کم ترین میزان در تیمار شاهد مشاهده گردید. بیش  ترین و کم ترین میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم نیز به ترتیب مربوط به تیمار گلوکان (38/18±5/0) و شاهد (19/05±3/0) بود. درحالی که درصد نوتروفیل و مونوسیت در تیمار گلوکان بیش ترین مقدار بود، بیش ترین درصد لنفوسیت (66/57±73/0) در تیمار لاکتوفرین مشاهده شد. درنتیجهدر مقایسه با دو محرک دیگر، بتاگلوکان می تواند به عنوان محرک رشد و ایمنی در ماهی کپورمعمولی استفاده شود.