تاثیر اجزاء کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت

انگل ها یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده بیماری های عفونی در انسان و حیوانات اهلی می باشند و از لحاظ بهداشتی، پزشکی و اقتصادی دارای اهمیت هستند. با توجه به وجود اثرات محافظتی و مصونیتی متقابل (Cross reaction) بین گونه های انگلی، می توان از آنتی ژنهای بدست آمده از یک انگل در جلوگیری از ابتلا به انگل دیگر استفاده نمود و ادجوانت این اثر را تشدید و تداوم بخشید. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اجزا کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت بود.
تعداد 40 رت که از نظر سن و جنس یکسان بودند پس از اطمینان ازعدم وجود عفونت انگلی انتخاب شدند و به 2 گروه اصلی و هر کدام به 4 زیرگروه تقسیم شدند، در هر یک از زیرگروه ها به ترتیب از آنتی ژنهای مایع، پروتوا سکولکس و دیواره ودر زیر گروه های گروه دیگر هم از این مواد آنتی ژنیک بهمراه ادجوانت استفاه شد. برای هر دو گروه نیز گروه شاهد در نظر گرفته شد. مصون سازی بصورت تزریقات متوالی انجام شد رت های مورد مطالعه یک هفته پس از تجویز ترکیبات آنتی ژنیک با تخم H.nana از طریق دهان آلوده شدند. پس از مشاهده تخم H.nana در مدفوع رتهای گروه شاهد کلیه رتها بیهوش و خونگیری از آنها انجام شد. آزمایشات مختلف بیوشیمیایی بر روی سرم رتها و آزمایشات انگل شناسی و ایمونولوژی برروی نمونه های مدفوع آنها صورت گرفت.
اندازه گیری پروتئین های متفاوت سرم به ویژه گاماگلبولین نشان دهنده این بود که دیواره کیست هیداتید از جنبه قدرت آنتی ژنیک قویترین پاسخ را نسبت به 2 جز دیگر دارا است و مایع کیست هیداتید ضعیف ترین پاسخ را نسبت به 2 جز دیگر از خود نشان می داد.
بررسی مدفوع رتهای گروه شاهد و دفع تخم در آنها نشان دهنده آلودگی در این گروه می باشد.رتهای مصونیت یافته با اجزا متفاوت کیست هیداتید هیچگونه دفع تخمی را نشان ندادند نتایج بیوشیمایی و آماری کاملا اثرات تشدید پاسخ ها را در بکارگیری ادجوانت بهمراه اجزا متفاوت کیست هیداتید ثابت نمود و نتایج آن گویای ایجاد اثرات ایمن سازی با قدرت بالاتر و بادوام بیشتر پس از تجویز ماده ادجوانت است.