اثربخشی درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرار شونده ی منفی بر الکسی تایمیا و تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به حملات تشنجی غیرصرعی روان زاد

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرار شونده ی منفی بر الکسی تایمیا و تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به تشنجات غیر صرعی روان زاد می باشد.

در این پژوهش از طرح تجربی تک موردی با خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده گردیده است. کارآیی درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرار شونده ی منفی، طی سه مرحله مداخله شامل بررسی خط پایه، مرحله ی درمان و پیگیری، مورد ارزیابی قرار گرفت. سه بیمار به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و وارد پژوهش شده و از پرسش نامه ی الکسی تایمیا تورنتو و تنظیم هیجان برکینگ استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها، روش شاخص تغییر پایا، درصد بهبودی و ترسیم دیداری مورد استفاده قرار گرفت.

شاخص تغییر پایا برای متغیر الکسی تایمیا در بیمار اول تا سوم به ترتیب 46/4، 08/4 و 46/4 می باشد. با توجه به(96/1 RCI>)، شاخص تغییر پایا معنی دار بوده و تغییرات تصادفی نبوده است. همچنین درصد های بهبودی به ترتیب برای بیمار اول تا سوم %53، %47 و %57 می باشد که بیانگر موفقیت درمانی در بیمار اول و سوم و موفقیت نسبی در بیمار دوم می باشد. در متغیر تنظیم هیجانی شاخص تغییر پایا در هر سه بیمار 02/2 می باشد که با توجه به (1.96RCI>) تغییرات به صورت معنی دار بوده است. درصد بهبودی تنظیم هیجانی در این سه بیمار به ترتیب %75، 72% و %57 می باشد که در دامنه ی بهبودی و موفقیت درمان قرار دارد.

یافته ها حاکی از اثر بخشی درمان در کاهش الکسی تایمیا و افزایش تنظیم هیجانی می باشد.