ساخت، اعتباریابی و رواسازی مقیاس تشخیص اختلال های یادگیری غیرکلامی

هدف پژوهش حاضر، ساخت، اعتباریابی و رواسازی مقیاس تشخیص اختلال های یادگیری غیرکلامی بود. روش پژوهش، توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری اول پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره ابتدایی شهرستان های استان البرز است که درسال تحصیلی 97-1396مشغول به تحصیل بودندو جامعه آماری دوم، شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسردوره ابتدایی شهرستان های استان البرز است که درسال تحصیلی 97-1396 در مراکز آموزش و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری استان البرز به عنوان دانش آموز مبتلا به اختلالات یادگیری مورد پذیرش قرارگرفته و تحت درمان بودند.گروه نمونه ازجامعه آماری اول شامل 480 دانش آموز پایه اول تا ششم ابتدایی شهرستان نظرآباد از استان البرز بودکه با استفاده ازروش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدندو بامقیاس تشخیص اختلال های یادگیری غیرکلامی و خرده آزمون استدلال ادراکی ازمقیاس هوشی وکسلرکودکان چهارموردآزمون قرارگرفتند. گروه نمونه از جامعه آماری دوم، شامل24 نفر از دانش آموزان مراکز آموزش وتوانبخشی مشکلات ویژه یادگیری شهرستان نظرآباد است که با روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند و با مقیاس جامع تشخیص اختلال های یادگیری غیرکلامی مورد آزمون قرار گرفتند.پایایی مقیاس ازطریق محاسبه آلفای کرونباخ، 0/81 و حساسیت، ویژگی و بهترین نقطه برش بالینی به ترتیب 0/71، 0/44 و 63/5بدست آمد. نتایج تایید کننده، روایی صوری، محتوایی، همزمان، تشخیصی و سازه و پایایی مقیاس محقق ساخته بود. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که مقیاس ساخته شده ازروایی وپایایی کافی برخوردار است ومی تواند به عنوان ابزاری معتبر برای تشخیص اختلال های یادگیری غیرکلامی مورد استفاده قرار گیرد.