اثربخشی آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی بیماران قلبی و عروقی

 عوامل روان شناختی نقش زیادی به عنوان سبب ساز و تشدیدکننده بیماری های قلبی و عروقی دارند. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی در بیماران قلبی و عروقی بود.

پژوهش حاضر از نوع طرح های نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل همه بیماران قلبی و عروقی شهر کرمانشاه در سال 1397 بودند که از بین آن ها 30 نفر به عنوان شرکت کننده به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). مداخله آموزش نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد، در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری اطلاعات از فرم کوتاه پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان و پرسش نامه کیفیت زندگی مک نیو استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نسخه 20 نرم افزار SPSS استفاده شد.

 این مطالعه با کد اخلاق IR.KUMS.REC.1397.39 در کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به تصویب رسیده است.

 نتایج نشان داد که نمرات راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی بیماران قلبی و عروقی پس از آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی در گروه آزمایش، نسبت به گروه گواه به طور معناداری افزایش و همچنین نمرات راهبردهای منفی کاهش یافته است (0/01>P). 

با توجه به تاثیر آموزش نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی بیماران قلبی و عروقی، به درمانگران پیشنهاد می شود از درمان های روان شناختی در جایگاه مکمل درمان های دارویی برای این بیماران استفاده کنند.