غیرفعال سازی ویروس آنفلوانزای انسانی (H1N1) با استفاده از پرتوی گاما

 نسل جدیدی از واکسن های غیرفعال کامل آنفلوانزا مورد نیاز است تا منجر به ایجاد حفاظت متقاطع قوی تر در برابر ساب تایپ های مختلف ویروس آنفلوانزا شود. هدف از این تحقیق، به کارگیری فرایند غیرفعال سازی ویروس آنفلوانزا از طریق تابش گاما به عنوان کاندیدی برای ساخت واکسن های آنفلوانزای غیرفعال کامل است.

 تکثیر سویه ویروس آنفلوانزای انسانی [(A/PR/8/34 [A/Puerto Rico/8/34 (H1N1) بر روی رده سلولی اپیتلیوم کلیه سگ سانان صورت گرفت و پس از اولترافیلتراسیون، تیتر عفونت زایی ویروس به روش (Tissue Culture Infectious Dose 50% (TCID50% با استفاده از فرمول کربر محاسبه شد. متعاقبا غیرفعال سازی ویروس از طریق تابش گاما و با استفاده از دستگاه گاما سل- 220 صورت گرفت. فاکتور D10 value و دز بهینه غیرفعال سازی نیز بر مبنای منحنی دز/پایندگی و تیتر اولیه ویروس محاسبه شد. همچنین ویژگی های آنتی ژنیک ویروس های پرتوتابی شده در مقایسه با شاهد و غیرفعال سازی کامل نمونه های پرتوتابی شده با دز بهینه به ترتیب به واسطه تست هماگلوتیناسیون و آزمون بی ضرری ارزیابی شد.

 این مطالعه با شناسه IR.IAU.TMU.REC.1397.309در کمیته پژوهشی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران به ثبت رسیده است.

 با توجه به تیتر ویروس تغلیظ شده (TCID50: 105.75 /ml) و رسم نمودار دز/پایندگی، فاکتور D10 value و دز بهینه غیرفعال سازی ویروس به ترتیب 4/878 و 28/048 کیلوگری محاسبه شد. از طرفی بر مبنای نتایج حاصل از آزمون بی ضرری و تست هماگلوتیناسیون، دز بهینه برای غیرفعال سازی کامل ویروس با حفظ ویژگی های آنتی ژنیک، 28 کیلوگری تعیین شد.

 تابش گاما به واسطه حفظ ساختارهای آنتی ژنیک، کاندیدی مناسب برای توسعه واکسن محسوب می شود.