بررسی کارایی نیتروژن و عملکرد دانه لوبیا سفید تحت کاربرد تلفیقی کودهای آلی و زیستی

به منظور بررسی اثر تلفیقی کودهای آلی و زیستی بر خصوصیات زراعی و عملکرد دانه لوبیا سفید در منطقه نیاسر آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394 انجام شد. فاکتور اول شامل چهار سطح کود زیستی، بصورت شاهد، نیتروکسین، کود زیستی فسفات بارور-2، ترکیب نیتروکسین + بارور و فاکتور دوم چهار سطح کود آلی شامل شاهد، کود دامی گاوی، کمپوست قارچ و ورمی کمپوست بود. صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه، تعداد روز تا رسیدگی بوته، درصد نیتروژن، مقدار فسفر جذب شده توسط بوته و کارایی فیزیولوژیکی نیتروژن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از کودهای زیستی و آلی در مقایسه با عدم مصرف آنها به افزایش معنی دار اکثر صفات مورد ارزیابی منجر شد. اثر متقابل کاربرد کودهای آلی و زیستی بر صفات تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه، تعداد روز تا رسیدگی بوته، درصد نیتروژن، مقدار فسفر جذب شده توسط بوته و کارایی فیزیولوژیکی نیتروژن معنی دار بود. به طوری که بیشترین کارایی فیزیولوژیکی نیتروژن به تیمار تلقیح با نیتروکسین + کود دامی گاوی با میانگین 0/25 کیلوگرم دانه تولید شده به کیلوگرم نیتروژن مصرف شده مربوط بود و کمترین مقدار آن با میانگین صفر به تیمار شاهد + شاهد اختصاص داشت. مقایسه میانگین صفات نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با 3083 کیلوگرم در هکتار مربوط به مصرف کود ورمی کمپوست و کمترین عملکرد دانه (2524 کیلوگرم در هکتار) مربوط به عدم مصرف کود (شاهد) بود. بنابراین مصرف توام کودهای زیستی و آلی موجب بهبود کمی و کیفی صفات زراعی گیاه لوبیا سفید می گردد.