تاثیر صدا بر خستگی: بررسی میزان همخوانی بین شاخص های ذهنی و عینی

خستگی عبارت است از خسته شدن جسم یا روح که می تواند بر اثر استرس، کار زیاد، مصرف دارو و یا بیماری جسمی یا روحی ایجاد شود. خستگی از عوامل کاهنده بهره وری و نیز بروز حوادث است. بنابراین، اندازه گیری آن اهمیت دارد. این مطالعه باهدف تعیین میزان همخوانی اندازه گیری خستگی بر اساس شاخص های ذهنی و عینی انجام گرفته است.

یک مطالعه مقطعی روی 120 نفر از دانشجویان دختر و پسر انجام شد. با شبیه سازی محیط واقعی هر فرد در ترازهای فشار صوت 50 و 70 دسی بل به مدت 40 دقیقه قرار گرفت و قبل و بعد از مواجهه با صدا میزان خستگی ذهنی با استفاده از شاخص ذهنی (مقیاس خود اظهاری چشمی VAS) و شاخص عینی (آزمون عملکرد پیوسته) اندازه گیری و نتایج آن به وسیله آزمون تی زوجی و ضریب همبستگی اسپیرمن در نرم افزار SPSS20 آنالیز شد.

 نتایج اندازه گیری با هردو روش مقیاس خود اظهاری و آزمون عملکرد پیوسته نشان داد، خستگی ذهنی بعد از مواجهه با تراز فشار صوت های نام برده افزایش معنی داری می یابد و اما نتایج دو روش با یکدیگر همخوانی ندارد.

با توجه به اینکه مقیاس خود اظهاری VAS یک روش ذهنی است، به نظر می رسد عدم همخوانی دو روش، بیشتر مربوط به ناکارآمدی این مقیاس می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود بررسی مجدد با روش های دقیق تر مانند الکتروآنسفالوگرام صورت گیرد.