شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید و برخی عوامل مرتبط آن در نوزادان جنوب استان کرمان در سال 1395

کم کاری مادرزادی تیروئید یکی از سبب های عقب ماندگی ذهنی و مرگ زودرس نوزادان است. ازآن جا که شناسایی عوامل موثر بر کم کاری تیروئید نقش مهمی در پیشگیری از آن دارد، این مطالعه با هدف تعیین شیوع و بررسی برخی عوامل مرتبط در کم کاری تیروئید نوزادان طراحی شد.

این مطالعه یک آنالیز ثانویه روی داده های ثبت کاغذی برنامه غربالگری کم کاری نوزادان بود. تشخیص کم کاری تیروئید بر اساس نمونه TSH (Thyroid Stimulating Hormone) از کف پا در فاصله سومین تا پنجمین روز زندگی انجام شد. با مراجعه به مرکز بهداشت شهرستان جیرفت داده های متولدین بیمارستان های شهر جیرفت جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون رگرسیون پواسون تحلیل شدند.

نوزادان متولدشده طی فروردین تا اسفند 1395 در این مطالعه 4998 نوزاد (2450 -02/49 درصد- دختر و 2548- 98/50 درصد- پسر) بودند. شیوع کم کاری تیروئید نوزادان در این مطالعه 1 بیمار به 135 تولد زنده بود. میزان ابتلا به کم کاری تیروئید در نوزادان متولدشده به روش سزارین (2/2=IRR ، فاصله اطمینان 95 درصد: 1/4-1/1) و نوزادان بستری شده در بخش NICU (بخش مراقبت های ویژه نوزادان نارس) (6/4=IRR، فاصله اطمینان 95 درصد: 9/8-4/2) بیش تر بود. نوزادان با وزن بالای زمان تولد بیش تر مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید (3/5=IRR، فاصله اطمینان 95 درصد: 1/8-5/3) شده بودند.

 در این مطالعه نسبت به دیگر مطالعه ها، شیوع کم کاری تیروئید نوزادان بالا بود و بیش تر مبتلایان به کم کاری تیروئید مشابه نتایج سایر مطالعه ها پسران بودند. شاید تفاوت ژنتیکی و محیطی توجیه کننده این مطلب باشد. مشاهده شد شیوع کم کاری در نوزادان متولدشده به روش سزارین و نوزادان بستری در NICU بالاتر بود.