بیرونی بودن منشا وحی برآیند حقیقت شناسی وحی در علوم عقلی

ازآنجاکه وحی به پیامبران اختصاص داشته است، دست یابی به فهم حقیقت وحی برای دیگر انسان ها ناممکن است. به نظر می رسد حتی تبیین پیامبران نیز نمی تواند تصویری روشن از این پدیده را ارائه دهد و انسان معمولی از حقیقت وحی و عالم اسرارآمیز آن جز شبحی ادراک نمی کند؛ چرا که نابینای مادرزاد نمی تواند تصوری از مناظر زیبایی داشته باشد که دیگران برایش وصف می کنند. بااین حال متکلمان و حکیمان از دیرباز تاکنون کوشیده اند در قلمرو اصول و قواعد پذیرفته شده کلام و فلسفه، به تبیین حقیقت وحی و فرآیند نزول آن بپردازند. آنان با اذعان به ناتوانی از دریافت حقیقت وحی کوشیده اند از برخی زوایای پنهان آن پرده بردارند و ویژگی های وحی را بیان کنند. از ویژگی های مهمی که از لابه لای تحلیل های ارائه شده در تبیین ماهیت وحی استفاده می شود، بیرونی بودن منشا وحی است. به این معنا که وحی از درون پذیرنده آن سرچشمه نگرفته است. این ویژگی می تواند بسیاری از تحلیل های خاورشناسان از وحی را به چالش بکشد. این مقاله با تبیین ماهیت وحی در دانش های کلام و فلسفه، ویژگی بیرونی بودن منشا وحی را نتیجه می گیرد.