کلمات نمادین در آثار سهراب سپهری : بازتاب آن ها در ترجمه

" نمادها " کلماتی هستند که با تصورات انسان در ارتباط بوده، موجب ابهام در گفتار یا نوشتار می شوند و هم چنین مشکلاتی در ترجمه بوجود می اورند. اگر کلید این نمادها را در اختیار نداشته باشیم، متون یا کلام به صورت راز و رمز برایمان غیر قابل درک خواهند شد. در واقع، در تعامل دوزبانه که در آن باید ترجمه وارد عمل شود، لازم است که معانی این کلمات نمادین به درستی به زبان مقصد منتقل شده و با فرهنگ آن زبان مطابقت نمایند، و یا در صورت نیاز واژگان دیگری جایگزین آن ها شود تا هدف گوینده یا نویسنده روشن گردد. در این راستا مترجم باید به راهکارهای مختلف ترجمه، زبان شناسی و سبک شناسی مورد پذیرش دو زبان مبداء و مقصد روی آورد. در مقاله حاضرکه پیکره آن را دو شعر سهراب سپهری "صدای پای آب" و "مسافر" تشکیل میدهند، نمادهای بکاررفته در آن ها مورد مطالعه تحلیلی قرار گرفته اند. از آنجایی که این کلمات نمادین در زمینه های متنوعی معرفی شده اند، برای ایجاد نظم و انسجام در پژوهش، نام "گیاهان" بکار رفته در دو شعر مذکور را انتخاب و همراه با ترجمه فرانسه آن ها در کتاب دو دفتر شعر سهراب سپهری (1394) با تکیه بر تعاریف چند فرهنگ تخصصی بررسی شده اند.