تحلیل نشانگرهای رفتاری کودکان مبتلا به اتیسم با بهره گیری از داده های ردیابی چشم

اختلال طیف اتیسم یک اختلال تکامل ذهنی است که در سال های اولیه زندگی رخ می‏ دهد و با اختلالات اجتماعی، مشکلات ارتباطی کلامی و غیرکلامی و همچنین بروز رفتارهای کلیشه ای مشخص می شود. توانبخشی کودکان اتیستیک در مراحل آغازین رشد که انعطاف پذیری مغز بالاست؛ منجر به بهبود روند درمان شده و امکان بهره برداری از استعدادهای آن ها را فراهم می آورد. به عبارت دیگر تشخیص و درمان دیرهنگام منجر به تاخیر در رشد طبیعی کودکان می شود. با توجه به نقش چشم ها به عنوان یکی از ارزشمندترین منابع اطلاعاتی در تعاملات اجتماعی و الگوی متفاوت رفتارهای چشم در کودکان اتیستیک در پاسخ به محرک‏های اجتماعی، روش غیرتهاجمی ردیابی چشم رویکردی مناسب در تشخیص زودهنگام این اختلال به شمار می‏ رود. می توان بررسی کرد چگونه محرک‏ های بصری در افراد مبتلا به اختلال طیف اتیسم در سنین مختلف پردازش می‏ شود.

از این رو پژوهش حاضر مروری بر پژوهش‏ های انجام شده در زمینه تحلیل داده ‏های ردیابی چشم به منظور شناسایی الگوی حرکت چشم در کودکان اتیستیک و عادی در پاسخ به محرک های اجتماعی انجام داده است. نتایج پژوهش‏ های انجام شده تایید می‏ کنند که ردیابی چشم رویکردی موثر در تشخیص الگوهای رفتاری متفاوت چشم در کودکان اتیستیک در مقایسه با کودکان عادی می‏ باشد. این تفاوت‏ ها می‏ توانند مبنایی برای ایجاد سیستم‏ های هوشمند غربالگری کودکان مبتلا به اتیسم باشند.