بررسی رابطه بین دفعات گزارشگری مالی و کوته بینی مدیریت

افزایش دفعات گزارشگری مالی همواره به عنوان مکانیسمی برای افزایش شفافیت اطلاعات مالی مدیران و شرکت ها قلمداد شده است و به عنوان یک عامل مثبت که نتایج مناسبی برای تصمیمات سرمایه گذاری دارد در نظر گرفته شده است. لیکن برخی مطالعات اخیر بیانگر آن است که اگرچه افزایش دفعات گزارش عاملی مهم در بهبود شفافیت و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بوده اما می تواند مدیران شرکت ها را به سمت اتخاذ رویکرد کوته بینانه ترغیب نماید. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دفعات گزارشگری مالی و کوته بینی مدیریت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1396 می باشد. برای انجام این پژوهش نمونه ای متشکل از 51 شرکت بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گردید و با بهره گیری از الگوی رگرسیون چند متغیره لجستیک فرضیه پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. یافته بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که بین دفعات گزارشگری مالی و کوته بینی مدیریت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر افزایش دفعات گزارشگری مالی منجر به کوته بینی مدیریتی شده و این عامل باعث می شود مدیران از سرمایه گذاری در بخش های تحقیق و توسعه، بازاریابی و فعالیت هایی که در بلند مدت به نفع شرکت است، غافل بمانند.