ردپای «جرم سازمان یافته» در فقه با نگرشی بر توطئه «إفک»

امروزه جرایم غالبا به صورت گروهی و سازمان‌یافته واقع می‌شوند، به طوری‌که این نوع جرایم به سبب اوصاف خاص آنها، تهدیدی اساسی برای جوامع داخلی و بین‌المللی به شمار می‌روند و از همین رو، ریشه‌یابی آن در منابع فقهی حایز اهمیت است. یافته‌های پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای به دست‌ آمده است که سعی شده سازمان‌یافتگی جرم را به طور موردی در توطیه «افک» که از مهم‌ترین جریان‌های سیاسی ضد حکومت پیامبر9در صدر اسلام است، مورد واکاوی و تحلیل قرار دهد. نتیجه به دست ‌آمده حاکی از آن است که اگرچه تمامی اوصاف و مقومات سازمان‌یافتگی در توطیه افک قابل جستجو نیست، ولی با توجه به قید عصبه در توطیه افک، اوصاف اساسی سازمان‌یافتگی قابل استنباط است و از آن می‌توان به عنوان نشانه و ردپایی از سازمان‌یافتگی جرم در منابع فقهی اذعان کرد.