شیوع شناسی اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان استان مازندران

اطلاعات جدید در زمینه اپیدمیولوژی اختلالات روانپزشکی کودک و نوجوان برای برنامه ریزی و مدیریت نظام سلامت ضروری می باشد. علیرغم اهمیت شناخت وضعیت سلامت جمعیت کودکان و نوجوانان، تاکنون وضعیت شیوع اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان ایران مورد بررسی نظام دار قرار نگرفته است. این مطالعه که بخشی از پیمایش ملی اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان ایران (IRCAP) است، بررسی شیوع اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان استان مازندران می پردازد.

طی یک پیمایش مقطعی، 1051 کودک و نوجوان ساکن مازندران در سنین 18-6 سال به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. علاوه بر اطلاعات جمعیت شناختی، برای بررسی اختلالات روانپزشکی محور یک DSM-IV، از فرم فارسی مصاحبه اختلالات اسکیزوفرنیا و خلقی کودکان و نوجوانان (-PL (K-SADS استفاده شد.

شیوع کلی اختلالات روانپزشکی 18 (15/78- 20/42)، اختلالات خلقی 2 (1/38- 3/15)، اختلالات سایکوتیک 0/1 (2/02-0/55)، اختلالات اضطرابی 10/4 (8/67-12/36)، اختلال اضطراب جدایی 4/6 (3/46-6/01)، PTSD 0/3 (0/1-0/8)، اختلالات رفتاری 5/1 (3/96-6/65)، ADHD 2/9 (2/09-4/16)، اختلال سلوک 2/0 (0/1-0/8)، اختلالات عصبی رشدی 2/1 (1/38-3/15) و عقب ماندگی ذهنی 0/8 (4/0-1/49) درصد می باشد. 9/42 درصد موارد دارای اختلالات افسردگی، به اختلالات اضطرابی هم مبتلا هستند. 17/4 درصد موارد اختلالات اضطرابی، با اختلالات رفتاری همراه است.

براساس نتایج این مطالعه اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان مازندران شیوع قابل توجهی دارد. اختلالات اضطرابی شایع ترین و اختلالات سایکوتیک کم شیوع ترین گروه اختلالات روانپزشکی هستند. اختلال اضطراب جدایی شایع ترین و اختلال استرس پس از سانحه کم شیوع ترین اختلال اضطرابی است. اختلال نقص توجه/بیش فعالی شایع ترین و اختلال سلوک کم شیوع ترین اختلال رفتاری است. در میان اختلالات روانپزشکی، بیشترین همبودی بین اختلالات افسردگی و اختلالات اضطرابی دیده می شود.