اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری و رویکرد شناختی-رفتاری بر درد گزارش شده توسط مادر و کودک از درد شکمی عملکردی کودکان

کودکان دارای درد شکمی، اغلب به دلیل درآمیختگی علایم بیماری خود با عوامل روان شناختی نیازمند درمان های مکمل روان شناختی در کنار درمان های پزشکی هستند. این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری و بازی درمانی شناختی رفتاری بر درد شکمی کودکان مبتلا به درد شکمی اجرا شد. 

پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل بیست و چهار کودک پنج تا ده سال مبتلا به درد شکمی عملکردی در شهر اصفهان بودند، که به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه بازی درمانی و یک گروه کنترل، هشت نفر برای هر گروه گمارده شدند. پرسشنامه درد شکمی واکر و همکاران فرم گزارش مادر و کودک برای سنجش متغیر وابسته در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد. گروه اول و دوم در کنار درمان های پزشکی، دوره درمان بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری و بازی درمانی شناختی رفتاری را به مدت هشت جلسه دریافت کردند و گروه کنترل فقط درمان های متداول پزشکی را ادامه دادند. داده ها از طریق تحلیل واریانس اندازه های تکرار شده یا مکرر تحلیل شد. 

یافته های پژوهش نشان داد که درد شکمی گزارش کودک و مادر فقط بین گروه بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری و بازی درمانی شناختی رفتاری با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد01/0>P، گزارش کودک91/8=F، گزارش مادر78/6=F، و بین بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری و بازی درمانی شناختی رفتاری 05/0<P تفاوت معناداری وجود ندارد.

بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری و بازی درمانی شناختی رفتاری هر دو در کاهش درد شکمی در کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی موثر بودند. بنابراین از این دو نوع درمان می توان برای بهبود درد شکمی عملکردی در کودکان مبتلا به این اختلال در مراکز درمانی استفاده کرد.