سطوح فشار خون و روند چاقی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون و افراد سالم در اصفهان 1380-1370

چاقی بطور متوسط از عوامل خطرساز مستقل برای بیماری های قلبی- عروقی می باشد. مطالعات بالینی زیادی نشان داده اند که همراه با کاهش وزن بدن فشارخون نیز به طور معنی داری کاهش می یابد. هدف از این مطالعه بررسی چگونگی روند پرفشاری خون و نیز روند چاقی برحسب شاخص توده بدنی در طی 3 مطالعه توصیفی- مقطعی انجام شده در طی 10 سال اخیر در شهر اصفهان می باشد.
این مطالعه شامل سه پژوهش مقطعی انجام شده در سالهای 71-1370، 75-1374 و 80-1379 در جمعیت بالای 25 سال شهر اصفهان می باشد که به ترتیب 2438 نفر، 3234 نفر و 2015 نفر تحت بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی بوده است که افراد در دو نوبت به فاصله یک هفته از نظر تعیین میزان فشارخون تحت بررسی قرار داشتند. روش اندازه گیری فشارخون پروتکل سازمان جهانی بهداشت و به وسیله حداکثر دو پرستار کار آزموده انجام گرفته است. اطلاعات خام بعد از جمع آوری وارد رایانه شد و در نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری تی و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین فشارخون سیستولیک در همه گروه ها به طور معنی دار کاهش داشته است (p<0.05)، ولی فشارخون دیاستولیک فقط در کسانی که تحت درمان دارویی بودند هم در مردان و هم در زنان تفاوت معنی داری داشت (p<0.05)، همچنین در همه گروه های تحت مطالعه پرفشاری خون و هم در گروه سالم، شاخص توده بدنی افزایش داشت که این افزایش به طور کلی در گروه های پرفشاری خون نسبت به افراد سالم روند بیشتری داشته است. همچنین شیوه چاقی در بیماران با پرفشاری خون از میزان بالاتری نسبت به گروه سالم درطی 10 سال اخیر برخوردار بود است.
شیوع چاقی در جمعیت اصفهان درطی ده سال اخیر در افراد مبتلا به پرفشاری خون و افراد سالم روند رو به افزایش داشته که با توجه به اهمیت زیاد در کنترل چاقی در افرادی که پرفشاری خون دارند این اصل به عنوان یک مهم در پیشگیری اولیه توصیه می شود.