بررسی اثر آبرآنتی ژن C استافیلوکوکوس آرئوس بر تولید پروتئین واکنشگر C در موش صحرایی

آبرآنتی ژن های میکروبی در خون و مایع مفصل بیماران آرتریت روماتوئیدی گزارش شده است. آیا وجود آنها در خون القاگر تولید فاکتورهای تشخیصی از جمله پروتئین واکنشگر C در بیماران می باشد. هدف این تحقیق تولید و خالص سازی آبرآنتی ژن C استافلیوکوکوس آرئوس و بررسی اثر آن بر تولید پروتئین واکنشگر C در موش صحرایی است.

خالص سازی آبرآنتی ژن C با اولترافیلتراسیون (Amicon Ultra Centifugal Filter Device)  انجام شد. با آنتی بادی اختصاصی و ایمونوبلات تایید گردید. پروتئین حاصل تعیین غلظت شد. 50 تا 100 میکروگرم از آن به صورت داخل صفاقی و داخل مفصلی به گروه های جداگانه موش صحرایی تزریق و در زمان های مختلف خون گیری و آزمایش CRP انجام شد. نتایج دسته بندی و تحت آزمون آنالیز واریانس قرار گرفت. 

نتیجه تزریق 50 تا 100 میکروگرم  توکسین داخل مفصل و داخل صفاق توانست بعد از 20 روز تولید CRP را به میزان 7/0 میلی گرم القاء نماید. بعد از 40 روز این مقدار به 2/2 و پس از 50 روز به 5/4 میلی گرم در لیتر افزایش یافت. نتیجه آنالیز واریانس یک طرفه، از وجود اختلاف بین گروه ها و در فاصله زمانی مختلف با سطح معنی داری به ترتیب برای گروه ها (P≤ 0.001) و برای فواصل زمانی تاثیر آبر آنتی ژن (P≤ 0.075) خبر داد.

نتایج حاکی از آن بود که وجود و بقای آبرآنتی ژن C استافیلوکوکوس آرئوس در بدن موش باعث القای تولید پروتئین واکنشگر C  شد. هر چند این یافته مقدمه ای برای تحقیقات بیشتر است، احتمالا بتواند راه های جدید تری برای پاتوفیزیولوژی، پیشگیری و کنترل بیماری های التهابی از جمله آرتریت روماتوئید ارایه نماید.