الگوی توسعه نقش های نیروی دریایی ارتش ج.ا.ایران

پیش از استقرار نیروی دریایی ارتش ج.ا.ایران در سواحل مکران، این نیرو نقش هایی را که ویژه نیروی دریایی آب های ساحلی بود را بر عهده داشت؛ اما پس از استقرار در سواحل مکران، محیط جدیدی (در هر دو حوزه داخلی و خارجی) پیش روی نیروی دریایی ارتش ج.ا.ایران قرار گرفت. به گونه ای که فرصت ها، تهدیدها، نقاط قوت و نقاط ضعف در محیط جدید تغییر یافته و نقش هایی که این نیرو پیش تر برعهده داشت، نیازهای محیط جدید را تامین نمی کرد؛ بنابراین پژوهشگران بر آن شدند تا با انجام پژوهشی، الگوی مناسب توسعه نقش های نیروی دریایی راهبردی ارتش ج.ا.ایران را تدوین نمایند. در این پژوهش که با بهره گیری از روش موردی و زمینه ای انجام شد، گرد آوری داده ها با استفاده از روش‎های کتابخانه‎ای و میدانی انجام و در ابتدا خروجی ابزارهای مطالعه منابع، مصاحبه و مشاهده، منجر به تعیین الگوی مفهومی اولیه توسعه نقش های نیروی دریایی شد. در گام بعدی ابعاد، مولفه ها و شاخص های انتخاب شده برای توسعه نقش های نیروی دریایی در قالب پرسشنامه میان خبرگان منتخب از جامعه نمونه توزیع و پس از استانداردشدن پرسشنامه، پرسشنامه استاندارد در جامعه نمونه به تعداد 80 نفر توزیع و داده های به دست آمده با استفاده از ابزارهای کمی و کیفی و بهره گیری از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS، KMO و بارتلت مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و تعداد 4 مولفه برای توسعه نقش های نیروی دریایی در سواحل مکران و دریاهای مجاور آن با عنوان نقش های نظامی، انتظامی (پلیسی)، دیپلماتیک (سیاسی) و بشردوستانه و مردم یاری انتخاب شد. همچنین برای هر مولفه نیز شاخص هایی معین شده که مجموعه مولفه ها و شاخص ها، الگوی توسعه نقش های نیروی دریایی را به دست داده است.