بررسی تحلیلی برائت پزشکان از منظر قوانین جاری ایران

پزشکی، حرفه ای مقدس است که به دلیل ارتباط مستقیم با جان انسان ها از اهمیتی والا برخوردار می باشد که از صدر اسلام در سیره ی امامان معصوم(ع) مورد توجه قرار داشته و روایاتی در نکوداشت آن بیان شده است. بررسی روابط میان بیمار و پزشک و آشنایی بیماران به حقوق خود، با پیشرفت روزافزون تکنولوژی و ارتقای سطح آگاهی مردم گسترش یافته است، لکن آنچه بیش از پیش مورد توجه قانونگذار قرار گرفته، جبران خسارات ناشی از اعمال پزشکی است؛ به نحوی که عدم رعایت موازین فنی و مقررات پزشکی، ذمه پزشک را در قبال بیمار مشغول کرده و علاوه بر ضمان شرعی، مسئولیت اجتماعی و صنفی نیز بر پزشک حمل خواهد شد.

ابتدا با استفاده از منابع کتابخانه ای و مقالات معتبر پژوهشی، به شیوه مقایسه ای انجام و سپس با روش توصیفی و تحلیلی مستندات گردآوری شده بررسی گردید. بدیهی است علاوه بر کتاب ها، مقاله ها و نوشتارهای سایت های فقهی و حقوقی، پژوهشگر از نظرات فقها، حقوق دانان، پزشکان و زیان دیدگان امور پزشکی در راستای تبیین هدف پژوهش بهره مند شده است.

قانونگذار با رعایت ضوابطی، موجبات ضمان و مسئولیت را از پزشک برطرف نموده، که اخذ اذن و برائت از بیمار یا اولیای قانونی وی قبل از اعمال درمانی، از آن جمله است.

در این مقاله، حمایت همه جانبه از اقدامات پزشک در معالجه ی بیماران، مدنظر است. از طرفی، خاطرنشان ساختن مسئولیت های تیم پزشکی در صورت عدم رعایت مقررات پزشکی و همچنین موازین فنی و مقررات صنفی است که مسامحه در این خصوص، عواقب حقوقی به دنبال خواهد داشت.