اثربخشی آموزش چندرسانه ای حل مساله بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان، یک کارآزمایی بالینی

اضطراب اجتماعی پدیده ای پیچیده و شایع در میان نوجوانان قلمداد می گردد که ابعادی چند بعدی را در بر می گیرد و می تواند نقشی حائز اهمیت در پاتولوژی اختلالات روان پزشکی ایفا نماید و از این رو حائز توجه بالینی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش چندرسانه ای حل مساله بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه در شهر کرمانشاه انجام بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1395 (21239 نفر) بودند. برای تعیین حجم نمونه بر اساس جدول کرسجی و مورگان تعداد 377  دانش آموز مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 96-95 در مرحله اولیه انتخاب شدند. سپس پرسشنامه اضطراب اجتماعی واتسون و فرند (1969)  اجرا گردید و 30 مشارکت کننده که نمرات اضطراب اجتماعی شان دو انحراف استاندارد بالاتر از میانگین غربال بود به عنوان نمونه انتخاب شدند. اعضای نمونه به طور تصادفی در دو گروه تخصیص یافتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 در سطح معنی داری 95 درصد اطمینان استفاده گردید.

نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش مهارت حل مساله به روش چندرسانه ای بر کاهش اضطراب اجتماعی در قالب مولفه های سه گانه اضطراب اجتماعی، اجتناب اجتماعی و ترس از ارزشیابی منفی اثربخشی معنی داری ایفا نموده است. ارائه آموزش چندرسانه ای حل مساله می تواند اثربخشی قابل توجهی بر مولفه سه گانه اضطراب اجتماعی داشته باشد.