بررسی لرزه زمین ساخت کپه داغ مرکزی برپایه پارامترهای لرزه خیزی و بعد فرکتال، با نگرش ویژه به زون گسلی بخاردن-قوچان

در این پژوهش، با استفاده از زلزله های ثبت شده گستره کپه داغ مرکزی، برگرفته از مرکز لرزه نگاری کشوری   http://irsc.ut.ac.ir))، و با محاسبه مقادیر پارامترهای لرزه خیزی a-value و b-value و بعد فرکتال، زمین ساخت این گستره را بررسی نموده ایم. زون کپه داغ، شمالی ترین زون تغییر شکل ناشی از همگرایی صفحه ی عربستان و اوراسیا است که پهنه ی زمین ساختی فعالی را با روند شمال باختر- جنوب خاور، در مرز بین پلاتفرم توران و خرد قاره ایران مرکزی، تشکیل می دهد. نقشه تغییراتb-value  گستره ی مورد مطالعه، مقادیر بین حدود 6/0 تا 1/1 را نشان می دهد که معمولا در نواحی فعال زمین ساختی دیده می شود. نقشه a-value و b-value، تغییرات مکانی فراوانی و بزرگی زلزله ها و سطح لرزه خیزی ناحیه را نشان می دهند. بعد فرکتالی این گستره، 75/1 است که بیانگر تنش پیچیده و چندگانه روی این گستره است. بررسی نقشه مقدار b و نقشه بعد فرکتال رومرکز زمین لرزه ها، تغییرات آشکاری را در طول سیستم گسلی بخاردن- قوچان نشان می دهد، به گونه ای که می توان این سیستم را به سه بخش مجزا تقسیم نمود. بخش A و C زون بخاردن- قوچان را، می توان بخش هایی دانست که در آنها تنشگاه ها در حال شکل گیری اند و بخش B در طول این زون را، می توان بخش حد واسط این سیستم گسلی دانست. نتایج این تحقیق، نشان می دهد استفاده از پارامترهای لرزه خیزی a-value و b-value و بعد فرکتال و تهیه نقشه توزیع محلی تنش بر اساس این پارامترها، اطلاعات ارزشمندی درباره سازوکار گسل ها و تغییرات سیستم های گسلی در طول زمان، ارایه می نماید.