بررسی اثر استرادیول در فازلو تئال روی درصد حاملگی و لانه گزینی در بیمارستان تحت Intra cytoplasmic sperm Injection(ICSI) در بیمارستان میرزا کوچک خان تهران

برخلاف پیشرفت تکنولوژی (Assisted Reproductive Technikgues) ART، میزان حاملگی در ART چندان افزایشی نشان نمی دهد. نکته مهم در عدم موفقیت این روش ها اختلال در امر لانه گزینی آمبریوهای منتقل شده می باشد که خود به 2 پارامتر وابسته است یکی کیفیت و چگونگی رشد آمبریو و دیگری پذیرش آندومتر (تکامل آندومتر جهت لانه گزینی). در تکامل آندومتر هورمون ها نقش به سزایی دارند. اگر چه پروژسترون، هورمون اصلی فازلوتئال در نظر گرفته می شود ولی استرادیول نیز نقش مهمی در این فاز دارد.
روش تحقیق: نوع مطالعه آینده نگر و روش نمونه گیری به صورت تصادفی و محل مطالعه بخش IVF بیمارستان میرزاکوچک خان تهران است. بیمارانی که جهت درمان نازایی در سیکل ICSI (میکرواینجکشن) قرار می گرفتند و جهت تحریک تخمک گذاری از پروتکل (GnRHa+HMG) gnRHa+COH استفاده می کردند وارد مطالعه شدند. بیماران با توجه به شرایط سنی به دو گروه تقسیم شدند. زیر 37 سال با short پروتکل. هر پروتکل جهت ساپورت فازلوتئال به 2 گروه تقسیم می شد. در گروه اول جهت ساپورت فازلوتئال از پروژسترون استفاده گردید و در گروه دوم جهت ساپورت فازلوتئال از پروژسترون و استرادیول والرئات استفاده شد. در هر گروه سطح سرمی استرادیول و پروژسترون روز مصرف HCG و 12 روز بعد انتقال جنین اندازه گیری می شد. در آخر میزان حاملگی و لانه گزینی در هر دو گروه محاسبه شد. جهت آنالیز داده ها از تی استودنت و آزمون واقعی فیشر استفاده گردید.
در گروه دوم در بیمارانی که از پروتکل long GnRHa+COH استفاده کردند درصد حاملگی بیشتر از گروه اول بود. در همین گروه میزان سرمی استرادیول و پروژسترون 12 روز بعد انتقال جنین بالاتر بود.
بحث: در بیمارانی که تحت ICSI قرار می گیرند و از پروتکل long GnRHa+COH استفاده می نمایند افزودن استرادیول به پروژسترون جهت ساپورت فازلوتئال می تواند سبب افزایش میزان حاملگی گردد.