تاثیر رهبری اخلاقی بر رفتار نوآورانه با میانجی گری استقلال شغلی

مدیران سازمانی به دنبال راه کارهایی برای رفتارهای نوآورانه و افزایش استقلال شغلی می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر رهبری اخلاقی با رفتارهای نوآورانه با میانجی گری استقلال شغلی انجام شده است.

این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است که روی 177 نفر از کارشناسان شرکت توزیع برق استان البرز انجام شد. نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رهبری اخلاقی Brown و همکاران (2005 م.)، رفتارهای نوآورانه Janssen و همکاران (2000 م.) و استقلال شغلی De-Jong و Hartog (2010 م.) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای Smart PLS2 و SPSS23 بهره گرفته شد.

بین رهبری اخلاقی، رفتارهای نوآورانه و استقلال شغلی همبستگی معنی داری وجود داشت (0/01=P). اثر مستقیم رهبری اخلاقی بر رفتار نوآورانه (β=0/27 و t=2/47) و استقلال شغلی (β=0/91 و t=18/91)، و اثر استقلال شغلی بر رفتار نوآورانه (β=0/65 و t=7/40) نیز معنی دار بود. اثر غیر مستقیم رهبری اخلاقی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی استقلال شغلی با استفاده از آزمون سوبل نیز معنی دار بود (β=0/22 و t=2/73).

به کارگیری سبک رهبری اخلاقی می تواند زمینه را برای استقلال شغلی و افزایش رفتارهای نوآورانه فراهم می نماید. بنابراین به منظور ارتقای سطح استقلال شغلی کارکنان، به مدیران سازمان توصیه می گردد هنجارهای اخلاقی مانند صداقت، انصاف، تعهد و مسوولیت پذیری را در تعامل با کارکنان رعایت نمایند.