بررسی رابطه جرم و گردشگری در استان های ایران رویکرد گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)

پیدایش جرم از مهم ترین چالش های جوامع امروزی و پدیده ای است که جوامع را آسیب پذیر و آشفته کرده است .جرم با تضعیف شاخص آهنگ توسعه را ،اقتصاد و حاکمیت مردمی ، های سرمایه های اجتماعی و انسانی کند و تهدید بزرگی علیه امنیت مناطق است و از این طریق کاهش ورود گردشگران را در پی دارد . گردشگری نیز علی ایجاد اشتغال و شناساندن فرهنگ به بیگانگان ، رغم نکات مثبتی که ازلحاظازدیاد درآمد و نظایر آن مشکلاتی دارد که ازجمله آن میتوان به تهدید ، ها دارد، مثل هر پدیده دیگری ارزش های اجتماعی و خانوادگی و ازدیاد جرم در جوامع گردشگرپذیر اشاره کرد .موفقیت و رشد پایدار گردشگری در گرو عملکرد مناسب و هماهنگ عوامل متعددی است که با هم ارتباط تنگاتنگی دارند که از مهم ترین آن ، ها با توجه به اهمیت موضوع جرم و گردشگری و ، امنیت گردشگران در مقاصد گردشگری است .در این مطالعه تقابل دوسویه این دو متغیر با یکدیگر؛ در دو مدل جداگانه با استفاده از رهیافت داده های تابلویی و روش گشتاورهای تعمیم 13 برای بازه زمانی ،(GMM) یافته 13 تا 84 داده های استان ، 95 های کشور ارزیابی شد . ابتدا با استفاده از روش تحلیل مولفه (متغیر میزان جرایم را از ترکیب شاخص PCA) های اصلی های نه گانه سرقت به دست آورده و سپس مدل پژوهش برآورد شد .بر این اساس نتایج مدل اول بیانگر تاثیر مثبت گردشگری بر میزان جرم در استان های کشور است و نتایج مدل دوم نشان می دهد که هرچه میزان جرائم افزایش گردشگری کاهش ، یافته یافته است .