بررسی اثر ضد باکتریایی تیمول، کارواکرول، اوژنول و منتول بر چهار باکتری مولد فساد در محصولات کشاورزی و لبنیات

بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارنده های شیمیایی منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه اثر ضدمیکروبی اسانس های گیاهی و پتانسیل آنها برای استفاده به عنوان ترکیبات نگهدارنده شده است. در این مطالعه اثر ضدمیکروبی ترکیبات تیمول، کارواکرول، اوژنول و منتول که از مواد موثره ی شناخته شده و فراوان در اسانس های گیاهی مختلف هستند بر باکتری های باسیلوس سرئوس (PTCC 1154)، سودوموناس نیگریفاسینس (ATCC 19375)، اروینیا کاروتوورا (PTCC 1675) و زانتوموناس کامپستریس (PTCC 1473) به روش میکرودایلوشن و انتشار دیسک بررسی شد. در روش میکرودایلوشن، کمترین غلظت بازدارنده رشد 50 گزارش شد که مربوط به اثر ترکیب تیمول بر سودوموناس نیگریفاسینس، اروینیا کاروتوورا و باسیلوس سرئوس بود. در حالیکه بیشترین غلظت بازدارنده رشد برای سودوموناس نیگریفاسینس مربوط به ترکیب منتول (100) و برای  باسیلوس سرئوس، اروینیا کاروتوورا و زانتوموناس کامپستریس مربوط به ترکیب اوژنول (به ترتیب 125، 125 و 108) تعیین شد. بزرگترین هاله مهار رشد با قطر 8/8 میلی متر مربوط به اثر منتول بر سودوموناس نیگریفاسینس بود و کوچکترین هاله مهار رشد با قطر 8/5 میلی متر مربوط به اثر اوژنول بر اروینیا کاروتوورا بود. منتول نسبت به سایر ترکیبات اثر ضد میکروبی قویتری نشان داد و اوژنول ضعیف ترین اثر را داشت (p-value<0.05). این در حالیست که هر چهار ترکیب درجات مختلفی از اثر ضد میکروبی بر میکروارگانیسم های مولد فساد را داشتند و پتانسیل آنها برای استفاده به عنوان ترکیبات نگهدارنده نشان داده شد.