اثربخشی برنامه هنردرمانی بر رشد مهارتهای ارتباطی دختران نوجوان آهستهگام

 پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه هنردرمانی (تئاتر و نمایش) بر رشد مهارت های ارتباطی نوجوانان آهسته گام انجام شد.

 پژوهش آزمایشی حاضر همراه با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر آهسته گام 14-10 ساله شهر تهران در سال تحصیلی
97-1396 تشکیل دادند. از میان این افراد، 40 دانش آموز آهسته گام به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه مهارت ارتباطی بود که توسط معلمان هر دو گروه تکمیل گردید (پیش آزمون). سپس، گروه آزمایش طی 20 جلسه 90 دقیقه ای تحت برنامه هنردرمانی (تئاتر و نمایش) قرار گرفتند؛ اما گروه گواه، مداخله ای را دریافت ننمودند. در پایان، هر دو گروه مجددا به ابزار پژوهش پاسخ دادند (پس آزمون) و پس از گذشت سه ماه، دوباره از هر دو گروه ارزیابی به عمل آمد (پیگیری) تا میزان اثرگذاری دوره درمانی بررسی شود.

نتایج نشان دادند که اثر هنردرمانی (تئاتر و نمایش) بر رشد مهارت های ارتباطی دختران (22/118=F، 001/0=P) معنادار می باشد؛ بدین معنا که دو گروه آزمایش و گواه از نظر تاثیر هنردرمانی بر رشد مهارت‎های ارتباطی تفاوت معنا‎داری داشتند. شایان ذکر می باشد که هنردرمانی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه باعث بهبود معنا‎دار رشد مهارت‎های ارتباطی دختران نوجوان آهسته‎گام شده بود.

 نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان دادند که هنردرمانی به شیوه تئاتر باعث ارتقای مهارت های ارتباطی دختران نوجوان آهسته‎گام می‎شود. با توجه به این نتایج به اولیا، معلمان و دست اندرکاران آموزش پیشنهاد می شود شرایطی را فراهم نمایند تا دانش آموزانی که به لحاظ توانایی برقراری ارتباط و مهارت های ارتباطی با دیگر دانش آموزان دارای مشکلاتی هستند، شناسایی شوند و تحت درمان به شیوه هنردرمانی قرار بگیرند.