بررسی اثر اسید سالسیلیک بر روی کارایی علفکش ها در کنترل علف های هرز مزرعه ذرت

به منظور بررسی اثرات اسید سالسیلیک روی ذرت، علف های هرز و کارایی برخی علفکش ها آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در سال 1394 اجرا شد. فاکتور اول 10 سطح شامل 8 تیمار علفکشی (بنتازون، نیکوسولفورون، توفوردی + ام سی پی آ، بروموکسینیل + ام سی پی آ، ریم سولفورون، نیکوسولفورون+ریم سولفورون، مزوتریون + اس متاکلر + تربوتیلازین، یدوسولفورون + فورام سولفورون + تین کاربازن) و 2 تیمار شاهد (عاری از علف هرز و آلوده به علف هرز) و فاکتور دوم محلول پاشی اسید سالسیلیک در 2 سطح (شامل 0 (آب مقطر) و اسید سالسیلیک 1میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که اسید سالسیلیک، قادر است سطح برگ، وزن خشک برگ و ساقه ذرت را افزایش دهد. این افزایش در تیمارهای علفکشی موفق در کنترل علف های هرز چشمگیرتر بود. در تیمار شاهد آلوده به علف هرز، اسید سالسیلیک تراکم و وزن خشک سلمه تره به عنوان علف هرز غالب مزرعه افزایش داد. بنابراین در حضور علف های هرز اسید سالسیلیک بیشتر به نفع علف هرز می باشد. نیکوسولفورون عملکرد ضعیفی در کنترل علف های هرز داشت و کاربرد اسید سالسیلیک تراکم و وزن خشک علف های هرز را افزایش داد. بروموکسینیل + ام سی پی آ، مزوتریون + اس متاکلر + تربوتیلازین و توفوردی + ام سی پی آ موفق ترین علفکش ها در کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز بودند و کارایی آن ها تحت تاثیر اسیدسالسیلیک کاهش نیافت. بنابراین در تیمارهای علفکشی با کارایی ضعیف در کنترل علف های هرز، کاربرد اسیدسالسیلیک بیشتر به نفع علف هرز خواهد بود. براساس نتایج بدست آمده، کاربرد اسید سالسیلیک با علفکش های ضعیف در کنترل علف های-هرز توصیه نمی شود.