بررسی و تعیین مقاومت ضربه ای جوش های شیاری و مقایسه آن با ضوابط لرزه ای اتصالات جوشی

جلوگیری از شکست ترد در جوش اتصالات اعضای فولادی یکی از مسائل بسیار مهم در عملکرد سازه های فولادی است. تجربه های تلخ زلزله نورث ریچ در خصوص جوش های به کار رفته در اتصالات و وصله های اعضای سیستم باربر جانبی لرزه ای و نیز در جوش های "نیاز بحرانی"؛ نظیر جوش های شیاری با نفوذ کامل (CJP) در اتصال تیر به ستون در قاب های خمشی فولادی محققان را به این نتیجه رساند که به منظور جلوگیری از کاهش شکل پذیری و جلوگیری از شکست ترد، بایستی مقاوت ضربه ای جوش در دمای معینی تامین شود. الزامات لرزه ای آیین نامه AISC و به تبع آن مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران برای جوش های مذکور طاقت نمونه شیار داده شارپی در دمای معینی را توصیه می نمایند. در این تحقیق به منظور حصول اطمینان از مقاوت ضربه ای و چقرمگی جوش های اجرا شده در شرایط متعارف ایران، آزمایش شارپی در نمونه های با ضخامت های متعدد و با الکترود های رایج تحت جوشکاری دستی و جوشکاری زیر پودری انجام شده و نتایج آن با الزامات مبحث دهم مقایسه شده است. نتایج حاصل از جوش شیاری با الکترود E6013 در روش جوش کاری دستی و همچنین جوش شیاری اجرا شده به روش زیر پودری تامل بر انگیز است.