اثر استفاده از سطوح مختلف اکسیدمنیزیم با خلوص بالا بر ویژگی های هضمی-تخمیری و تولید متان یک جیره پرکنسانتره در محیط کشت ثابت

از تغییر الگوی تخمیر در شکمبه، می توان در جهت متعادل کردن تولید متان استفاده نمود. اکسید منیزیم علاوه بر تامین بخش اعظمی از منیزیم مورد نیاز دام، از ظرفیت بافری ویژه ای نیز برخوردار است و می تواند الگوی تخمیر در شکمبه را دستخوش تغییراتی نماید. در این پژوهش اثر استفاده از یک اکسیدمنیزیم تجاری به مقدار 1، 2، 3 و 4 درصد یک جیره پرکنسانتره در یک محیط کشت تهیه شده ازمایع شکمبه گوسفند درشرایط in vitro بررسی شد. برخی پارامترهای تخمیری، تجزیه پذیری، تولیدمتان وفراسنجه هایتولید گاز ناشی از انکوباسیون جیره در محیط کشت اندازه گیری شدند. در اثر افزودن اکسیدمنیزیم، pH محیط کشت، افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد ولی اسیدهای چرب فرار کل (TVFA) تغییر نکرد. کم ترین مقدار نیتروژن آمونیاکی (23/26 میلی گرم/دسی لیتر) در سطح 4 درصد اکسیدمنیزیم مشاهده شد. فراسنجه های تولید گاز (گاز 12، 24، 48 و 72 ساعت و نرخ ثابت تولید گاز) و تولید متان در تیمارهای دارای اکسیدمنیزیم،کاهش معنی داری نسبت به تیمارشاهد نشان داد. اگرچه ضریب تفکیک پذیری(PF)و توده میکروبی تولیدی، تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت، اما راندمان سنتز توده میکروبی در تیمارهای دارای اکسیدمنیزیم افزایش معنی داری نشان داد. به نظر می رسد که کاربرد اکسیدمنیزیم می تواند الگوی تخمیر شکمبه را از طریق کاهش نرخ متان، افزایش قابلیت هضم ماده آلی و راندمان سنتز توده میکروبی، بهبود بخشد، هرچند که انجام آزمایشات بیش تر درخصوص تعیین اثرات اکسیدمنیزیم بر روی حیوانات زنده نیز در آینده نیاز است.