مقایسه خودپنداره مربوط به مدرسه و ذهن آگاهی در دانش آموزان دچار اختلال یادگیری خاص، بیش فعالی و عادی

اختلالات یادگیری ویژه و بیش فعالی از شایع ترین مشکلات در کودکان ابتدایی است. این پژوهش با هدف مقایسه خودپنداره مربوط به مدرسه و ذهن آگاهی در دانش آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه، بیش فعالی و عادی ششم ابتدایی در شهر اردبیل صورت گرفت.

روش پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه ها علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری و عادی دوره ابتدایی مشغول به تحصیل، در مراکز اختلالات یادگیری و استثنایی (256=N) و مدارس عادی دوره ابتدایی (31112=N) شهر اردبیل در سال 1396 بود که نود نفر (سی نفر با اختلال یادگیری، سی نفر بیش فعالی و سی نفر عادی) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه خودپنداره مربوط به مدرسه و ذهن آگاهی (Maas) بررسی شدند. تجزیه وتحلیل اطلاعات با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) و با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت.

نتایج به دست آمده نشان داد بین خودپنداره مربوط به مدرسه در دانش آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه، بیش فعالی و عادی تفاوت معنا داری وجود دارد؛ به طوری که دانش آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه و بیش فعالی در ذهن آگاهی و خودپنداره مربوط به مدرسه نمرات پایینی در مقایسه با دانش آموزان عادی کسب کردند (0٫001>p). نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان داد بین دو گروه دارای اختلال یادگیری و بیش فعالی تفاوت معناداری در خودپنداره مربوط به مدرسه و ذهن آگاهی وجود ندارد.

بر اساس یافته های پژوهش، برنامه ریزی و آموزش هایی برای افزایش میزان خودپنداره مربوط به مدرسه و ذهن آگاهی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری و بیش فعال پیشنهاد می شود. همچنین بر لزوم اجرای برنامه های آموزشی و درمانی در دانش آموزان دچار اختلال یادگیری ویژه و بیش فعالی تاکید می گردد.