اثربخشی تلفیق آموزش سرمایه روان شناختی و خودتعیین گری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دختران دانش آموز

فرسودگی تحصیلی به خستگی ناشی از وظایف مدرسه و نگرش های بدبینانه به مدرسه و باور ناکارآمدی در دستیابی به اهداف مدارس اشاره دارد که با توجه به اهمیت آن در زندگی تحصیلی دانش آموزان، لزوم مداخلات آزمایشی جهت کاهش آن آشکار است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی تلفیق آموزش سرمایه روان شناختی و خودتعیین گری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دختران دانش آموز بود. 

روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری را دانش آموزان دختر مقاطع هفتم و هشتم و نهم یکی از مدارس دخترانه شهر تهران در سال 1395 تشکیل دادند که تعداد، 118 نفر بود. به روش نمونه گیری تصادفی، از بین دانش آموزان دارای فرسودگی تحصیلی 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه بررسی فرسودگی دانش آموز مسلش، ساخته شائوفلی و همکاران در سال 2002 بود. آموزش تلفیقی سرمایه روان شناختی و خودتعیین گری در 14 جلسه برای گروه آزمایش صورت گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از طرح ترکیبی دوطرفه چندمتغیری و به کمک نسخه 21 نرم افزار SPSS تحلیل شد. 

تلفیق آموزش سرمایه روان شناختی و خودتعیین گری موجب کاهش معنادار مولفه های بی علاقگی (0٫001>p) و ناکارآمدی تحصیلی (0٫047=p) شد و باتوجه به نتایج آزمون پیگیری این اثرات در طی زمان ماندگار بود؛ اما آموزش تلفیقی منجربه کاهش مولفه خستگی هیجانی نشد

باتوجه به یافته های پژوهش حاضر، آموزش مبتنی بر تلفیق سرمایه روان شناختی و خودتعیین گری منجربه کاهش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان این مدرسه شده است.