اثربخشی خانواده درمانی کارکردی بر رفتار های تکانشی و مهارت اجتماعی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی ازاختلال های عصبی رشدی بوده که از سال های اولیه رشد ظاهر می شود. رفتار های تکانشی و ضعف در مهارت اجتماعی از ویژگی های کودکان مبتلا به این اختلال است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خانواده درمانی کارکردی بر رفتار های تکانشی و مهارت اجتماعی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی صورت گرفت. 

طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را تمامی خانواده های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر یزد، در سال 1396 تشکیل دادند که پس از انجام مصاحبه تشخیصی، فرزندشان تشخیص اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی را دریافت کرد. سپس از بین آنان 30 خانواده به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش به مدت نه جلسه دوساعته، برنامه خانواده درمانی کارکردی اجرا شد؛ اما در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه SNAP (سواسون، 1980) و پرسشنامه مهارت اجتماعی (ماتسون، 1983) بود. داده ها در سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند.

نتایج حاصل از پژوهش نشان داد خانواده درمانی کارکردی باعث کاهش رفتار های تکانشی (0٫001>p) و همچنین بهبود مهارت اجتماعی (0٫001>p) می شود. 

با توجه به یافته های پژوهش، استفاده از خانواده درمانی کارکردی به منظور کاهش رفتار تکانشی و افزایش مهارت اجتماعی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی به متخصصان در این زمینه توصیه می شود.