تاثیر گوناگونی درسکار بر درستی و پیچیدگی کنش شفاهی فراگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی

پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی گوناگونی درسکار بر درستی و پیچیدگی کنش شفاهی فراگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی می پردازد. برای انجام این کار، تعداد 80 نفر از فراگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی سطح متوسط پس ابز برگزاری آزمون سطح بندی زبان آکسفورد به چهار گروه 20 نفری (سه گروه آزمایشی 1و 2و 3 و یک گروه گواه) تقسیم شدند.. گروه 20 نفره آزمایشی 1 با سه درسکار تکمیل مکالمه، مکالمه گروهی و مرتب سازی مکالمه تحت آموزش قرار گرفت؛ گروه 20 نفره آموزشی 2 با تلفیقی از دو درسکار تکمیل مکالمه و مرتب سازی مکالمه آموزش داده شد؛ گروه آموزشی 3 تنها با یک درسکار یعنی مرتب سازی مکالمه تحت آموزش قرار گرفت و گروه چهارم تحت عنوان گروه گواه، درستی و پیچیدگی را از طریق روش معمول معلم آموزش دید. از بخش گفتاری آزمون مقدماتی زبان انگلیسی (PET) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون در این پژوهش استفاده شد. چهار گروه حاضر در این پژوهش در ده جلسه آموزش دیدند. نتایج بدست امده از این تحقیق نشان داد که گوناگونی درسکار تاثیر مثبت و اثر بخشی بر درستی و پیچیدگی کنش شفاهی داشت و از میان گروه ها، گروه آزمایش 1 که با تلفیقی از سه درسکار تکمیل مکالمه، مکالمه گروهی و مرتب سازی مکالمه آموزش دیده بود، پیشرفت بیشتری نسبت به سایر گروه ها در دو متغیر وابسته درستی و پیچیدگی کنش شفاهی داشته است. از اینرو، پیشنهاد می گردد که گوناگونی درسکار در محیط های آموزشی و ارزشیابی برای پیشرفت عملکرد و یادگیری درستی و پیچیدگی کنش شفاهی فراگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی مفید می باشد.