نقش میانجی نوآوری سازمانی در تبیین یادگیری سازمانی بر تاب آوری زنجیره تامین (مطالعه موردی: یک سازمان دفاعی)

زمینه پژوهشی تحقیق حاضر باهدف بررسی تاثیر یادگیری سازمانی از طریق نوآوری سازمانی بر تاب آوری زنجیره تامین انجام شده است. این تحقیق ازنظر هدف، یک تحقیق کاربردی، ازنظر روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی و ازنظر روش تحلیل داده ها از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان و مدیران آمادی ستاد فرماندهی و یگان های تابعه مستقر در شهر تهران یکی از نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 130 نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند.  در انتخاب نمونه ها از روش تصادفی ساده استفاده شد. داده های این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی همراه با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده است که پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرون باخ بیش از 7/0 برآورد شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و لیزرل انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد میان یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی و تاب آوری زنجیره تامین رابطه معنادار وجود دارد که نشان دهنده اهمیت بهره گیری این مفاهیم در تاب آوری زنجیره تامین است. درنهایت بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهادهایی ارائه شده است.