تشخیص کلستریدیوم دیفیسیل و بررسی توکسین های A و B از مبتلایان به اسهال مزمن با روش های کشت و PCR

کلستریدیوم دیفیسیل باسیل گرم مثبت، بی هوازی اجباری است. تشخیص دقیق و سریع یکی از مسائل مهم در کنترل عفونت کلستریدیوم دیفیسیل است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه دو روش کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز در تشخیص کلستریدیوم دیفیسیل از بیماران مبتلابه اسهال و بررسی توکسین های A و B در این نمونه ها است.

68 نمونه از بیماران بستری در بیمارستان های قم جمع آوری گردید. همه نمونه ها به سرعت روی محیط CCFA کشت و در شرایط بی هوازی گرما گذاری شدند. پس ازاین اقدامات، باکتری های موردنظر جهت استخراج DNA و سپس انجام PCR بر روی ژن  cdd3جهت تشخیص قطعی باکتری به کار گرفته شد؛ محصول PCR آن 622bp است و برای توکسین های A و B بایستی قطعاتی با طول 473 و 272 جفت باز گرفته شود.

مورفولوژی پرگنه های کلستریدیوم دیفیسیل بر روی محیط های مختلف بسیار متفاوت است. از مجموع 68 نمونه مدفوع استفاده شده، 11 کشت مثبت به دست آمد. 16 ایزوله کلستریدیوم دیفیسیل ازنظر ژن cdd3 مثبت بودند که در 6 مورد دارای هر دو توکسین و 4 مورد دارای توکسین A و 3 مورد توکسین B را برای اساس ژن های مورد انتظار دارا بودند.

 روش سیتوتوکسیتی به عنوان روش gold standard برای این باکتری است. به منظور پیشگیری از شیوع بالای این باکتری، استفاده از روش های شناسایی بسیار مهم است که تکنیک PCR در مقایسه با روش های کشت روشی مناسب برای تشخیص سریع باکتری کلستریدیوم دیفیسیل است این روش در زمان کمتری انجام شده و همچنین از اختصاصیت بالایی برخورداراست.