روش های پیشگیری از فلبیت ناشی از کاتتر ورید محیطی

امروزه اکثر بیماران بستری در بیمارستان، با استفاده از یک کاتتر وریدی محیطی،  تحت درمان قرار می گیرند. فلبیت شایع ترین عارضه استفاده از این کاتتر ها است که  منجر به ایجاد عوارض بیشتر برای بیمار، افزایش هزینه های درمانی و اتلاف وقت پرسنل می شود. این مقاله با هدف بررسی روش های مختلف پیشگیری از فلبیت تدوین گردیده است.

این مقاله مروری که در سال 1395 انجام شد، حاصل جستجو در منابع چاپی و  داده پایگاه های اینترنتی از جمله Elsevier، Google Scholar، SID و Science Direct بوده که بین سال های 2000 تا 2016، با کلید واژه های فلبیت، کاتتر ورید محیطی و پیشگیری انجام شده است.

به طور کلی جهت پیشگیری از فلبیت از داروهای شیمیایی، طب گیاهی، محلول های ضدعفونی و پانسمان های مختلف استفاده می شود. از جمله ی داروها؛ هپارین وریدی، ژل موضعی دیکلوفناک و از جمله مطالعات طب گیاهی می توان به گیاه آلوئه ورا و روغن کنجد موضعی اشاره نمود. محلول های ضدعفونی جدید مثل نانوسیل، کلرهگزیدین گلوکونات 2% در مقایسه با محلول های رایج در بالین و همچنین کاربرد پانسمان های مختلف و فیلترهای مسیر وریدی، نیز در مطالعات بررسی شده اند. عوارض و هزینه ی کمتر، دسترسی راحت تر و قابلیت استفاده در اکثر بیماران، از نقاط قوت روش های منتج از طب گیاهی و محلول های ضد عفونی محسوب می شود.

پرستارانباید با روش های غیردارویی پیشگیری از فلبیت نیز آشنا شده، تا هم در چارچوب وظایف شغلی خود عمل نموده و هم با بهره گیری از روش های ایمن، کم هزینه، آسان و کاربردی، جهت بهبود کیفیت مراقبت از بیماران گام موثری بردارند.