الگوی مقاومت داروئی و RAPD-PCR جدایه های استافیلوکوکوس ارئوس بدست آمده از پرندگان همراه و وحشی

استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان عامل عفونتهای استافیلوکوکی در بسیاری از حیوانات از جمله پرندگان شناخته می شود. علیرغم اهمیت این پاتوژن در پرندگان زینتی و حیات وحش، تاکنون مطالعه ای در مورد عفونت های استافیلوکوکی در پرندگان زینتی ایران انجام نشده است.

هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت دارویی جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از پرندگان زینتی ارجاعی به کلینیک تخصصی پرندگان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و همچنین تعیین الگوی RAPD-PCRاین جدایه ها می باشد.

طی این مطالعه از پرندگان ارجاعی به کلینیک مذکور نمونه گیری به عمل آمد. پس از تایید با روش های باکتریولوژی، نهایتا 53 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی گردید. روش استاندارد دیسک دیفوژیون برای تعیین حساسیت جدایه ها به 30 عامل ضد میکروبی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس توسط روش RAPD-PCR با دو جفت پرایمر 10 نوکلئوتیدی تعیین تیپ شدند.

مطالعه ی حاضر نشان داد که جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس پرندگان زینتی، بیشترین درصد مقاومت را به اگزاسیلین (58 درصد)، کلیندامایسین (53 درصد) و متی سیلین (53 درصد) نشان دادند. در بین جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس، وقوع مقاومت چندگانه بسیار شایع بود به طوری که آنها حداقل به صفر و حداکثر به 17 دارو مقاوم بودند. همچنین 43 الگوی مقاومت دارویی شناسایی شد. پس از انجام تستRAPD-PCR بر روی 53 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس پرندگان، 5 الگو بدست آمد. از مجموع 53 نمونه ای که مورد آزمایش قرار گرفته بودند 20 درصد نمونه ها الگوی ،A 62 درصد الگوی ،B 3 درصد الگوی ،C 9 درصد الگویD و 3 درصد الگویE را نشان دادند.

نتیجه گیری نهایی:

نتایج مطالعه حاضر مقاومت آنتی بیوتیکی گسترده را در بین جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس در پرندگان زینتی به ویژه حضور جدایه هایMRSA را نشان داد. همچنین ارزش روش RAPD-PCR برای پایش اپیدمیولوژیک استافیلوکوکوس اورئوس در پرندگان زینتی مورد تایید قرار گرفت.