«کالبدشکافی سه سنتز زمانمند دلوزی در کنش نقاشی فرانسیس بیکن با تاکید بر قیاس زیباشناختی»

هدف از مقاله فعلی روشن کردن سه زمانمندی دلوزی در کنش نقاشی فرانسیس بیکن با تکیه به شرح دیاگرام و قیاس زیباشناختی است.خوانش دلوز از زمان با تمرکز بر تفاوت و تکرار و درسگفتارهای کانت صورت گرفته است. بدین ترتیب، در زمانمندی اول، اکنون ها با هم همزمان اند و ساحت اکنون حاکی از فعل وانفعالات لحظه ای و همراستای دغدغه های عملی است.زمانمندی دوم، همبودی مدارهای گذشته با اکنون است.گذشته ناب، فعلیت یکی از مدارها در خاطره است که سلسله اکنون ها به هم می ریزد. با به هم نزدیک شدن اکنون و گذشته نسبت جدیدی حاصل می شود که امکان آینده از آن می آید و تحقق آن شیوه های هستن هستنده را رقم می زند.هر سه زمانمندی به نحوی در کنش نقاشی بیکن، قابل تحلیل است. او با طی شدن سه دقیقه یا مرحله از نیرو -امکانهای رنگ که آزادنه بر پهنه ی منطق نامتعین نقاشی جا خوش کرده اند، به قاعده ای که دیاگرام به منزله نسبت های نیروها القا می کند گوش می سپارد و سپس به تنظیم سایر قسمت ها با فرمان دیاگرام و آرماتور پیشنهادی اش می پردازد. قیاس زیباشناختی جاری در دیاگرام بر اساس مدولاسیون و تشابه غیرمشابه یا تفاوتی شبیه عمل می کند. زمان اصیل مربوط به روابط اصیل است که دیاگرام القا می کند و انواع زمان های دیگر در اثر را زیر کنترل خود می گیرد.