ارزیابی برخی عوامل موثر بر زمین خوردن زنان سالمند مبتلا به آرتروز زانو متعاقب تمرین تایچی و مکمل گلوکوزامین

 آرتروز زانو از شایع ترین مشکلات اسکلتی عضلانی سالمندان است که به کاهش تعادل و افزایش میزان زمین خوردن منجر می شود.

 این مطالعه با هدف ارزیابی برخی عوامل آمادگی جسمانی موثر بر زمین خوردن زنان سالمند مبتلا به آرتروز زانو متعاقب تمرین تایچی و مصرف مکمل گلوکوزامین سولفات انجام شد.

 در این مطالعه نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون پس آزمون 90 زن سالمند مبتلا به آرتروز زانو که آرتروز آن ها با مقیاس کلگرن و لارنس همگن سازی شده بود، به صورت تصادفی در مهر 1395 از شهر قزوین انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت سه ماه، هفته ای سه جلسه تمرین تایچی انجام دادند، گروه مکمل به مدت سه ماه هفته ای سه مرتبه مکمل گلوکوزامین سولفات را با تجویز پزشک مصرف کردند و گروه شاهد هیچ مداخله ای دریافت نکردند. از آزمون آماری تی زوجی و تحلیل واریانس برای بررسی اختلاف بین گروه ها استفاده شد.

 آزمون تی زوجی نشان داد تنها تمرین تایچی بهبود معنی داری در تعادل پویا، قدرت اندام تحتانی و انعطاف پذیری قبل و بعد از مداخله ایجاد کرد (P=0/001). در بررسی تفاوت های بین سه گروه با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی، تنها تفاوت بین گروه تمرین و شاهد در متغیرهای تعادل پویا (P=0/001 و F=12/19)، قدرت اندام تحتانی (P=0/006 و F=5/65) و انعطاف پذیری (P=0/04 و F=3/45) از لحاظ آماری معنی دار بود.

 تمرینات تایچی موجب بهبود معنی دار تعادل، قدرت اندام تحتانی و انعطاف پذیری در سالمندان مبتلا به آرتروز زانو می شود و بین دو متغیر تمرین و مکمل، تمرین متغیر اثرگذارتری است.