عوامل ایجادکننده زخم فشاری و راه های پیشگیری و درمان آن

زخم فشاری، آسیب به پوست و بافت های زیر آن به علت فشار و نیروی کششی است که یک تشخیص پرستاری است و نیاز به مراقبت های مهم پرستاری دارد. این عارضه علاوه بر به تعویق انداختن بهبودی، هزینه های زیادی را به بیمار و خانواده وی تحمیل می کند. لذا، این مطالعه با هدف شناخت عوامل ایجاد کننده و راه های پیشگیری و درمان زخم فشاری انجام شده است.

مقاله ی حاضر یک مقاله ی مروری است که در آن تعداد 30 مقاله مرتبط با عنوان از طریق جستجو در بانک های اطلاعاتی Elsevier ،Google Scholar ،Pub Med ،SID ،Magiran مربوط به سال های 2005 تا 2014 تدوین گردیده است.

مهمترین عوامل پیش بینی کننده پیشرفت زخم فشاری شامل میزان تحرک (بی حرکتی)، طولانی شدن مدت بستری، بالا بودن احتمال بروز زخم فشاری بر اساس مقیاس برادن، میزان پرفیوژن بافتی (دیابت، بیماری های عروقی، جریان خون، فشار خون، مصرف دخانیات و ادم)، میزان فشار بر پوست و بافت، سن بالا و سطح پایین آلبومین سرم می باشند. در رابطه با پیشگیری و درمان زخم فشاری می توان گفت که اولین اقدام، شناخت عوامل خطرزا می باشد. مداخلات تغذیه ای، پانسمان های حفظ کننده گرمای بافت، روش تحریک الکتریکی، استفاده پلاسمای غنی از پلاکت، پانسمان های عسل و پانسمان هیدروکلوئید، آنژی پارس داخل وریدی، ژل گیاه صبر زرد و اکسیژن موضعی با فشار بالا هم موارد موثر برای درمان زخم فشاری اعلام شده اند.

روی هم رفته هیچ فاکتوری به تنهایی به عنوان عامل خطر ایجاد زخم فشاری نیست و کمپلکسی از فاکتورهای مختلف احتمال ایجاد زخم را افزایش می دهند. برای پیشگیری و درمان زخم فشاری اولین اقدام، شناخت عوامل خطرزا و بعد برحسب آن از روش های درمانی جدید استفاده کرد. به طور کلی توصیه می شود برای پیش بینی و درمان زخم فشاری ارائه دهندگان مراقبت های درمانی بر اساس وضعیت بالینی بیماران تصمیم گیری و اقدام نمایند.