رابطه ی کیفیت خواب با سلامت روانی و فرسودگی شغلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی کیفیت خواب (کیفیت ذهنی خواب، دوره ی نهان خواب، طول دوره ی خواب، کارآمدی عادات خواب، مختل کننده های خواب، استفاده از داروهای خواب آور و سوء کارکرد روزانه ی فرد) با سلامت روانی و فرسودگی شغلی انجام گرفت. در این پژوهش 202 نفر از کارکنان آتش نشانی شهر اهواز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این پژوهش، پرسشنامه های کیفیت خواب، سلامت روانی و فرسودگی شغلی را تکمیل نمودند. داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی ساده و رگرسیون چندمتغیری به روش ورود مکرر و گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که کیفیت خواب با فرسودگی شغلی و سلامت روانی ارتباط معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد که از میان خرده مقیاس های کیفیت خواب، کیفیت ذهنی خواب، بهترین پیش بینی کننده ی سلامت روانی و اختلال در عملکرد روزانه، بهترین پیش بینی کننده ی فرسودگی شغلی در کارکنان است. با توجه به رابطه ی معنادار بین سلامت روانی نامطلوب، فرسودگی شغلی و کیفیت نامناسب خواب در کارکنان مورد مطالعه، بهتر است هرگونه برنامه ی مداخله ای در جهت پیشگیری یا کاهش مشکلات سلامت روانی، فرسودگی و کیفیت خواب کارکنان، بر کاستن شرایط استرس زای محیط کار و آموزش بهداشت خواب متمرکز شود.