بررسی علل ناباروری در مراجعین مرکز درمان ناباروری دزفول (شمال خوزستان) طی سال های 1393 تا 1396

ناباروری در زوجین، یکی از مهمترین بحرانهای دوران زندگی است که پس از یک سال نزدیکی بدون استفاده از روش های پیشگیری و نهایتا عدم بارداری، تعریف می گردد. تفاوت های جغرافیایی و جمعیتی در مناطق مختلف منجر به گزارش های گوناگونی در بررسی شیوع ناباروری می گردد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی فراوانی علل ناباروری در تنها مرکز درمان ناباروری دزفول، انجام شد.

در این مطالعه ی توصیفی، پرونده ی 886 زوج که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند در فاصله ی سال های 1396- 1393 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و روش های تشخیص و درمان موجود در پرونده ی بیماران در پرسشنامه ثبت گردید و نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز گردید.

در این مطالعه فراوانی ناباروری اولیه و ثانویه در بیماران به ترتیب، 5/84 درصد و 5/15 درصد بود. فاکتور زنانه 4/30، فاکتور مردانه4/31، هر دو فاکتور زنانه و مردانه 8/24و 1/18سایر علل، عامل ناباروری بود. بیشترین اختلال مربوط به اولیگواسپرمی با 4/64 درصد و کمترین مورد مربوط به تراتواسپرمی با 8/1 درصد بوده است. از علل زنانه نیز بیشترین علت مربوط به تخمدان با 64 درصد و کمترین مورد مربوط به رحم با 4/1 درصد بود. همچنین علل لوله ای نیز با 3/2 درصد مشخص گردید.

این مطالعه نشان داد میزان علل زنانه و مردانه دخیل در ناباروری در این مرکز نیز مشابه آمار جهانی می باشد.