نگرش دانش آموزان دبیرستانی شهر خرم آباد نسبت به اختلالهای روانی

در سالهای اخیر مطالعات گوناگونی در رابطه با نگرش اقشار مختلف جامعه نسبت به بیماری های روانی انجام شده است که نتایج آن توانسته است که با برنامه ریزی بهینه در این مقوله، تحولات مثبتی در بهبود نگرش جامعه ایجاد نماید. هدف از انجام این مطالعه نیز بررسی نگرش دانش آموزان دبیرستانی نسبت به اختلالهای روانی بود.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی به بررسی نگرش دانش آموزان دبیرستانی نسبت به اختلال های روانی پرداخته شدند. تعداد 600 دانش آموز (شامل 301 دانش آموز دختر و 299 دانش آموز پسر) به صورت تصادفی و چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات یک پرسشنامه شامل: سوالاتی پیرامون مشخصات دموگرافیک و سنجش نگرش دانش آموزان بود. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS 9.1 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج بدست آمده نشان داد که 58.8 درصد دانش آموزان دارای نگرش منفی و 41.2 درصد دارای نگرش مثبت نسبت به اختلال های اعصاب و روان بودند. آزمون آماری t اختلاف معنی داری بین میزان نوع و نگرش دانش آموزان دختر و پسر نشان نداد (p>0.05). بین پایه تحصیلی با نگرش دانش آموزان نسبن به اختلالات اعصاب و روان از لحاظ آماری رابطه معنی دار وجود داشت (p<0.05). 77 درصد دانش آموزان اظهار داشتند در صورت برخورد با بیماران مبتلا به اختلال اعصاب و روان به آنها توصیه مراجعه به پزشک و افراد واجد صلاحیت را می دهند. 54 درصد دانش آموزان، عدم آگاهی و توجه والدین به فرزندانشان را در بروز اختلالهای اعصاب و روان موثر دانستند. 46.3 % تنبیه بدنی از طرف معلم و مسئولین مدرسه را در بروز اختلالات اعصاب و روان موثر دانستند. 90% آنها به آموزش از طریق روانپزشک یا روانشناس درمدرسه علاقه زیادی نشان دادند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد نگرش دانش آموزان دبیرستانی شهر خرم آباد نسبت به اختلالات اعصاب و روان در سطح مطلوبی نیست. با توجه به اینکه ریشه اختلالهای اعصاب و روان از عدم آگاهی و نگرش نادرست به این مقوله است، ضروری است که با نگاهی ژرف به این مسئله با برنامه ریزی صحیح در جهت تغییر نگرش دانش آموزان گام موثری در جهت سلامت و بهداشت روانی نوجوانان برداشته شود.