همه گیر شناسی اختلالات روانپزشکی در لرستان (1380)

بار اختلالات روان پزشکی در کشورهای پیشرفته تا حد زیادی با پرسش نامه های غربالگری و مصاحبه های بالینی ساختار یافته شناسایی شده است؛ ولی بار اختلالات روان پزشکی در کشور ما محدود و تعداد مطالعات انجام شده در این زمینه اندک است. برنامه ریزی برای ارائه خدمات اساسی بهداشت روان به افراد، نیازمند آگاهی از وضعیت موجود بیماری های روانی در جامعه است. این مطالعه با هدف بررسی همه گیری شناسی اختلالات روانی در افراد بالای 18 سال در مناطق شهری و روستایی استان لرستان در سال 1380 انجام گرفت.
نمونه مورد مطالعه به روش تصادفی خوشه ایو منظم از بین خانوارهای موجود استان لرستان انتخاب گردید و یا تکمیل پرسش نامه اختلالات عاطفی و اسکیزوفرینا(SADS) توسط کارشناسان روان شناسی در استان، جمعا 546 نفر مطالعه شدند و بر اساس معیارهای طبقه بندی، DSM-I تشخیص گذاری اختلالات صورت گرفت.
نتایج این بررسی نشان داد شیوع انواع اختلالات روان پزشکی در استان 19.05 درصد بوده که این شیوع در زنان 23.81 درصد و در مردان 14.29 درصد بوده است. اختلالات اضطرابی و خلقی به ترتیب به 12.46 و 3.48 درصد، شایع ترین اختلالات روانپزشکی در استان بود. شیوع اختلالات روان پریشی در این مطالعه 1.48 درصد، اختلالات عصبی - شناختی 1.47 درصد و اختلالات تجزیه ای 0.18 درصد بوده است. در گروه اختلالات خلقی، افسردگی اساسی با 2.2 درصد و در گروه اختلالات اضطرابی، اختلال اضطراب منتشر با 5.68 درصد شیوع بیشتری داشته است. در این مطالعه 11.36 درصد افراد تحت بررسی دچار حداقل یک اختلال روان پزشکی بوده اند. شیوع اختلالات روان پزشکی در استان در افراد گروه سنی 60-24 سال با 14.57 درصد، افراد طلاق گرفته یا جدا شده با 25 درصد، افراد ساکن در شهر خرم آباد با 14.85 درصد، افراد دارای تحصیلات عالی با 19.51 درصد و افراد بازنشسته با 18.75 درصد بیش از گروه های دیگر بوده است. لذا نتایج این تحقیق مسئولیت سیاست گذاران و برنامه ریزان بهداشتی استان لرستان و کشور را در رابطه با تدوین برنامه های عملی و اجرایی بهداشت روان بیش از پیش روشن می سازد.