تاثیر تنش های خشکی و شوری بر رشد، گلدهی و برخی از ویژگی های بیوشیمیایی گیاه نرگس (Narsicuss tazetta L.)

در بین تنش های محیطی، خشکی و شوری جزء مهم ترین تنش ها هستند که رشد و نمو گیاهان را در مناطق خشک و نیمه خشک محدود می کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تنش های خشکی و شوری بر صفت های رویشی، زایشی و بیوشیمیایی گل نرگس شهلا (Narcissus tazetta L.) بود. این آزمایش گلدانی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1396 انجام شد. تیمارها شامل کلرید سدیم در چهار سطح صفر (شاهد)، 20، 40 و 60 میلی مولار و تنش خشکی در چهار سطح 70،50،30 و 90 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج اثرهای ساده نشان داد که تنش های خشکی و شوری باعث کاهش مقدار قطر ساقه گل دهنده، قطر گل، طول ریشه، حجم ریشه، وزن تر ریشه، طول و وزن تر سوخ، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک کل و تعداد روز از گلدهی تا پیری گل شدند. در مقابل صفت های تعداد روز از کاشت تا گلدهی، میزان قندهای محلول کل برگ و ریشه، فعالیت آنتی اکسیدانی و محتوای فنول کل تحت تاثیر این دو تنش افزایش یافتند. نتایج اثرهای متقابل نشان داد که اثر مخرب تنش های شوری و خشکی در شرایط کاربرد توام دو تنش، تشدید شد به طوری که کمترین مقدار صفت های رشدی و زایشی در شدیدترین سطح تنش (30 درصد ظرفیت زراعی × شوری 60 میلی مولار) مشاهده شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که در محدوده تیمارهای اعمال شده، اثر مخرب تنش شوری بر صفت های رشدی، زینتی و فیزیولوژیکی گل نرگس بیشتر از تنش خشکی بود.