تاثیر جیره های غذایی خشک، تر، زنده و ترکیبی بر بهبود عملکرد تولید مثلی مولدین و بقای لارو ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)

این تحقیق با  هدف بررسی تاثیر جیره های مختلف خشک (تجاری)، غذای زنده (لارو کرم خونی)، غذای تر (دل و جگر گاو) و جیره ترکیبی (50٪ لارو کرم خونی + 50٪ دل و جگر گاو) برشاخص های هم آوری، درصد لقاح، درصد تفریخ، درصد بازماندگی لارو و فاصله بین تخم ریزی های متوالی و همچنین تاثیر بر فاکتورهای رشدی و بقاء بچه ماهیان تا سن 60 روزگی انجام شد. آزمایش با 4 گروه غذایی شامل: غذای کنسانتره (A)، لارو کرم خونی (B)، دل و جگر گاو (C) و گروه شامل 50٪ دل و جگر گاو +50٪ لارو کرم خونی (D) انجام شد. در این آزمایش از 12 جفت مولد ماهی آنجل در 12 مخزن شیشه ای با حجم 60 لیتر و تعداد یک جفت مولد در هر تانک استفاده شد. گروه های تحت تیمار با جیره های تر، غذای زنده و ترکیبی بالاترین میزان هماوری و بقای لارو را نسبت به گروه شاهد (A) داشتند. درصد تفریخ در گروه جیره ترکیبی بالاترین میزان را داشت. فاصله زمانی بین تخم ریزی های متوالی در گروه تغذیه شده با غذای زنده و جیره ترکیبی به شکل معنی داری کوتاه تر از سایر گروه ها بود. همچنین در گروه هایی که مولدین با غذای زنده و ترکیبی تغذیه شده بودند، بچه ماهیان حاصل بهبود پارامترهای رشدی در طول دوره آزمایش را نشان دادند. نتایج نشان می دهد که حضور غذای زنده در جیره غذایی ماهیان زینتی می تواند بر توان تولید مثلی و همچنین رشد بچه ماهیان را به شکل موثری تحت تاثیر قرار دهد.