افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت: اعتیاد به تلفن همراه در نوجوانان

هدف این پژوهش پیش بینی اعتیاد به تلفن هوشمند بر اساس افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت در نوجوانان بود. 382 دانش آموز دبیرستانی با استفاده از روش نمونه‎برداری در دسترس انتخاب شدند و نسخه کوتاه مقیاس اعتیاد به تلفن هوشمند (کوون، کیم، چو و یانگ، 2013)، مقیاس ترس از جا ماندن ابل (ابل، باف و بر، 2016)، مقیاس افسردگی نوجوانان کوتچر (لبلان، المودوار، بروکس و کوتچر، 2002) و سیاهه مراحل روانی اجتماعی اریکسون(روزنتهال، گورنی و مور، 1981) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون همزمان انجام شد. نتایج نشان داد که افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت اثر پیش بینی‎کنندگی معنا داری بر شاخص اعتیاد به تلفن همراه هوشمند در نوجوانان دارند. بر اساس این یافته ها می‎توان برنامه های پیشگیری به منظور کاهش افسردگی، ترس از جا ماندن و پراکندگی هویت و در نتیجه کاهش اعتیاد به تلفن همراه در نوجوانان را طراحی کرد.